Extract from Plautus's Bacchides

This video is one of a number made in 2012 at the University of North California  as part of a National Endowment for the Humanities Summer Institute on `Roman Comedy in Performance' and uploaded to the Internet by Sharon James. The actors sing in the original Latin the final scene from the Bacchides , in which two fathers come to bring  their sons from the house of two courtesans, only to ended up themselves being seduced by the ladies. The Latin text given below (in which line numbers are slightly different from those given in the description of the video on YouTube) has been taken from  www.thelatinlibrary.com . Macrons and an English translation will be added later but a version performed in a loose English translation is already available on You Tube and is embedded at the bottom of the transcript.

___ NIC. Quid dubitāmus  pultāre  atque hūc  ēvocāre ambōs forās?
            why    do-we-hesitate   to-knock     and     to-here to-call-out  both     outside
PHIL. Haud moror. NIC. Heus Bacchis, iubē sīs       actūtum aperīrī forēs,
                  not     I-delay                        hey    Bacchis       order will-you  at-once     to-be-opened door
nisi mavoltis fores et postes comminui            securibus.
unless  you-prefer door and posts     to-be-smashed-to-pieces with-axes
BACCHIS. Quis sonitu  ac  tumultu    tanto nominat me atque pultat aedes?   1120
                    who by-sound and disturbance so-great calls     me   and   knocks  the house
NIC. Ego atque hic. BACCH. Quid hoc est negoti nam, amabo?
          I        and   this-man                   what  this   is   of-business     I-will-love (= please)
quis has huc ovis adegit?   
who these hither sheep has-driven                                                                                                                 1121a
NIC. Ovis nos vocant pessumae.    SOROR Pastor harum 
           sheep us     call     the-terroble-women           shepherd  of-them
dormit, quom haec eunt sic a pecu balitantes. 
sleeps       since   these  go   thus from flock  bleating
BACCH. At      pol      nitent,        haud sordidae videntur ambae. 
                  but  by-heaven  they-gleam  not     filthy            seem         both
SOR. Attonsae hae quidem ambae usque sunt. PHIL. Vt videntur                                                1125
             shorn      these  indeed  both  continually have-been     how   they-seem
deridere nos. NIC. Sine suo usque arbitratu.
to-mock     us            without  own  continually choice
BACCH. Rerin ter in anno tu has tonsitari?
SOR. Pol hodie altera iam bis detonsa certo est.
BACCH. Vetulae sunt, ~ thimiame. SOR. At bonas fuisse credo.
BACCH. Viden limulis, obsecro, ut intuentur?             1130
SOR. Ecastor sine omni arbitror malitia esse.
PHIL. Merito hoc nobis fit, qui quidem huc venerimus.
BACCH. Cogantur quidem intro. SOR. Haud scio quid eo opus sit,
quae nec lac nec lanam ullam habent. sic sine astent.
exsolvere quanti fuere, omnis fructus             1135
iam illis decidit. non vides, ut palantes
solae liberae
grassentur? quin aetate credo esse mutas:
ne balant quidem, quom a pecu cetero absunt.      1138a
stultae atque haud malae videntur.
SOR. Revortamur intro, soror. NIC. Ilico ambae
manete: haec oves volunt vos.             1140a
SOR. Prodigium hoc quidemst: humana nos voce appellant oves.
NIC. Haec oves vobis malam rem magnam, quam debent, dabunt.
BACCH. Si quam debes, te condono: tibi habe, numquam abs te petam.
sed quid est quapropter nobis vos malum minitamini?
PHIL. Quia nostros agnos conclusos istic esse aiunt duos.     1145
NIC. Et praeter eos agnos meus est istic clam mordax canis:
qui nisi nobis producuntur iam atque emittuntur foras,
arietes truces nos erimus, iam in vos incursabimus.
B. Soror, est quod te volo secreto. S. Eho, amabo. N. Quo illaec abeunt?
BACCH. Senem illum tibi dedo ulteriorem, lepide ut lenitum reddas;     1150
ego ad hunc iratum adgrediar, <si> possumus nos hos intro inlicere huc.
S. Meum pensum ego lepide accurabo, quamquam odiost mortem amplexari.
B. Facito ut facias. S. Taceas. tu tuom facito: ego quod dixi haud mutabo.
NIC. Quid illaec illic in consilio duae secreto consultant?
PHIL. Quid ais tu, homo? NIC. Quid me vis?            1155
PHIL. Pudet dicere me tibi quiddam.                     1155a
N. Quid est quod pudeat? P. Sed amico homini tibi quod volo credere certumst.
nihili sum. NIC. Istuc iam pridem scio. sed qui nihili es? id memora.
PHIL. Tactus sum vehementer visco;
cor stimulo foditur. NIC. Pol tibi multo aequius est coxendicem.
sed quid istuc est? etsi iam ego ipsus quid sit probe scire puto me;       1160
verum audire etiam ex te studeo. PHIL. Viden hanc? NIC. Video. PHIL.
     Haud mala est mulier.
NIC. Pol vero ista mala et tu nihili. PHIL. Quid multa? ego amo. NIC.
     An amas? PHIL. Nai gar.
NIC. Tun, homo putide, amator istac fieri aetate audes? PHIL. Qui non?
NIC. Quia flagitium est. PHIL. Quid opust verbis? meo filio non sum iratus,
neque te tuost aequom esse iratum: si amant, sapienter faciunt.          1165
BACCH. Sequere hac. NIC. Eunt eccas tandem
probri perlecebrae et persuastrices.
quid nunc? etiam redditis nobis
filios et servom? an ego experior
tecum vim maiorem? PHIL. Abin hinc?
non homo tu quidem es, qui istoc pacto tam lepidam inlepide appelles.
BACCH. Senex optime quantumst in terra, sine <me> hoc exorare abs te,        1170
ut istuc delictum desistas tanto opere ire oppugnatum.
NIC. Ni abeas, quamquam tu bella es,
malum tibi magnum dabo iam. BACCH. Patiar,
non metuo, ne quid mihi doleat
quod ferias. NIC. Vt blandiloquast!
ei mihi, metuo. SOR. Hic magis tranquillust.
BACCH. I hac mecum intro atque ibi, si quid vis,      1175
filium concastigato.
N. Abin a me, scelus? B. Sine, mea pietas, te exorem. N. Exores tu me?
S. Ego quidem ab hoc certe exorabo. P. Immo ego te oro, ut me intro abducas.
SOR. Lepidum te. PHIL. At scin quo pacto me ad te intro abducas? SOR.
     
PHIL. Omnia quae cupio commemoras.
NIC. Vidi ego nequam homines, verum te
neminem deteriorem. PHIL. Ita sum.                     1180
BACCH. I hac mecum intro, ubi tibi sit lepide victibus, vino atque unguentis.
NIC. Satis, satis iam vostrist convivi:
me nil paenitet ut sim acceptus:
quadringentis Philippis filius me et
Chrysalus circumduxerunt.
quem quidem ego ut non excruciem,
alterum tantum auri non meream.
BACCH. Quid tandem, si dimidium auri       1185
redditur, in hac mecum intro? atque ut
eis delicta ignoscas. PHIL. Faciet.
NIC. Minime, nolo. nil moror, sine sic.
malo illos ulcisci ambo.
PHIL.Etiam tu, homo nihili? quod di dant boni cave culpa tua amissis:
dimidium auri datur: accipias, potesque et scortum accumbas.
NIC. Egon ubi filius corrumpatur meus, ibi potem? PHIL. Potandumst.     1190
NIC. Age iam, id ut ut est, etsi est dedecori, patiar, facere inducam animum:
egon, cum haec cum illo accubet, inspectem? BACCH. Immo equidem pol tecum
        accumbam,
te amabo et te amplexabor.                              1192a
NIC. Caput prurit, perii, vix negito.
BACCH. Non tibi venit in mentem, amabo,
si dum vivas tibi bene facias
tam pol id quidem esse haud perlonginquom,        1195
neque, si hoc hodie amissis, post in
morte eventurum esse umquam?                         1195a
N. Quid ago? P. Quid agas? rogitas etiam? N. Libet et metuo. B. Quid metuis?
NIC. Ne obnoxius filio sim et servo. BACCH. Mel meum, amabo, etsi haec fiunt,
tuost: unde illum sumere censes, nisi quod tute illi dederis?
hanc veniam illis sine te exorem. NIC. Vt terebrat! satin offirmatum
quod mihi erat, id me exorat?                              1200
tua sum opera et propter te improbior. BACCH. Neminis quam mea mavellem.
satin ego istuc habeo firmatum? NIC. Quod semel dixi haud mutabo.
BACCH. It dies, ite intro accubitum,
filii vos exspectant intus. NIC. Quam quidem actutum emoriamur.
S. Vesper hic est, sequimini. N. Ducite nos quo lubet tamquam quidem addictos.                   1205
BACCH. Lepide ipsi hi sunt capti, suis qui filiis fecere insidias.